सम्बन्ध

आज बिहीबार। मेरो छुट्टि। जाँचको तयारी गर्नु छ। तर पढ्न मन छैन।

गाउँबाट माल्दाइ र राजेश आएका छन्। माल्दाइ कान्छा र राजेश जेठाबाजेका नाति हुन्। दुवैजना अरबबाट छुट्टिमा आएका थिए। छुट्टि पकाएर फर्कंदैछन्।

अरब र गाउँका कुराकानीले रातको आधा जोवन ढल्कियो। बत्ती अफ छ। तर, निद आएन। विमल र म एउटा खाटमा ढलेका छौं, माल्दाइ र राजेश अर्कोमा।

राजेशको उडान छ, भोलि। माल्दाइ जाँदैछन् पर्सि। गाउँमा जस्तो हुँदो हो त एकै ठाउँ जाने मान्छे कहाँ साथ छोडी जान्थे। सँगै जान्थे। तर, यो त सहर पनि होइन। मुसलमानको देश अरब जाने कुरा हो। जाने ठाउँ एकै भए पनि जाने समय फरकफरक। अरब पुगेर फेरि बनाउन थाल्नेछन्, अरबको बालुवामा महल।

माल्दाइ अरबे लाहुरे बनेको आठवर्ष लागेछ भने राजेशको ५ वर्ष। यतिका वर्ष अरबमा बगाएको पसिना समुद्र पुग्यो या पुगेन? अरबलाई छोएर नै समुद्र बग्छ भन्छन्। तर, यी दुवैलाई यो कुरा थाहा छैन।

सायद पुगेको छैन। त्यसैले जाँदैछन् फेरि अधुरो सपनाको निहुँमा। अरबको धूपमा सपनासँगै आफू पनि सेकिनेछन्, रेष्टुरेन्टमा सेकुवाजसरी। माल्दाइ काम गर्दारहेछन् दुकानमा त राजेशले चलाउँदोरहेछ डोजर।
गाउँमा अचेल बोडिङ पढाउने हावा चलेको छ। भन्दारहेछन् 'अरबे हावा।' माल्दाजुको गुनासो थियो, 'अरबको पैसा बोर्डिङले स्वाहा पार्‍यो।' राजेशले भने घोराहीमा घडेरी जोडेछ।

आँसुको जबाफ

घरमा फोन गरेको छैन। धेरै भयो। घरको याद नआएर होइन। आमाको यक्ष प्रश्नदेखि तर्सेर। हुटिहारा भएर।
आमाको आँसुको जबाफ छैन, मसँग। फोन गर्‍यो कि आमा रुन थाल्नुहुन्छ, 'समयमा खाना खाइस् कि नाई? बाटो काट्दा गाडीले किच्ला राम्ररी हिंड्नू, राति नहिंड्नू, कल झगडा नगर्नू, सबैसँग मिलेर बस्नू...' आदिआदि।
पैसा नकमाएकोमा उति गुनासो छैन। तर, घर नगएको र खानपिनमा ध्यान नदिएको, पत्रकारितामा लागेकोमा भने उहाँको गुनासो छ। म गाउँमा माष्टर भएको वा स्वास्थ्य चौकीमा अहेव भएको हेर्ने रहर थियो, आमालाई। आमाको आँखामा डाक्टर(अहेव) र माष्टर(शिक्षक) यो दुनियाँका सबैभन्दा असल र ठूला मान्छे हुन्।

पेरिस डाँडामा माओवादी

रिबन काटेर आफ्नै कार्यालय उद्घाटन गर्दै प्रचण्ड

पेरिस डाँडामा सरेको माओवादी कार्यालय

डा.भट्टराई गोर्खामा

शनिबार पुगे डा।बाबुराम भट्टराई उनको चुनावी क्षेत्र गोरखा -२ अन्तर्गत च्याङ्ली। पुगे २०५२ फागुन २ देखि जनयुद्ध थाल्दा आक्रमण गरिएको साना किसान विकास बैंक रहेको घरमा। जनयुद्ध थाल्दा सिन्धुलीमाडी रोल्ापको होलेरी र रुकुमको हाठबीसकोटमा माओवादीले आक्रमण गरेको थियो। अन्य तीन ठाउँमा राति आक्रमण गरिएका थिए भने साना किसान बैंकमा भने दिउँसै।

साना किसान बैंक राखिएको उक्त घरमा अहिले पसल छ। उनलाई स्थानीयबासीले स्वागत् गरे। आक्रमण हुँदा गण्डक ब्युरोका इन्चार्ज थिए भट्टराई र गोरखा सचिव थिए हितराज पाण्डे उत्तम। कार्यक्रममा उत्तम पनि सहभागी थिए। तर आक्रमणमा भाग लिएका भने कार्यक्रममा थिएनन्।
भट्टराईले यो ठाउँमा स्तम्भ बनाउने आश्वासन दिए।
कार्यक्रमलगत्तै विरुवाटारमा रहेको माध्यमिक विद्यालयमा आयोजित अन्तकिर््रयामा भाग लिए। अखिल नेपाल किसान संघ २००७ ले आयोजना गर् यो। किसानका समस्या हल गर्ने उपाय के होला? के भन्छन् नेता समाधानका लागि?
च्याङ्लीलगायत गोर्खाका पाँचवटा टारमा िसंचाइ कसरी गर्ने जीवनस्तर उकास्नेबारेमा किसानहरुले समस्या राखे। भट्टराईले समाधान गर्ने उपाय निकाले। र, आफूले पहल गर्ने आश्वासन गरे।

कार्यक्रमलगत्तै भट्टराईले गाई पालन केन्द्र हेरे। राजेन्द्र पन्तले पालेका गाई १२२ रहेछन्। दूध पोखरा जाँदोरहेछ। नेता भट्टराईलगायत पत्रकारहरुले मही खाए।
त्यसपछि भट्टाराई पुगे तनहुँको दुलेगौंडा। तनहुँ -३ ले आयोजना गरेको कार्यक्रममा ३५१ जनालाई भट्टराईले माओवादीमा स्वागत् गरे। एमाले कांग्रेसलगायतका दल छाडेर छिरे।


विरुवाटारको अन्तकिर््रया सकेर फर्कंदै भट्टराई र पोलिट्ब्युरो सदस्य हितराज पाण्डे उत्तम।



स्वागत्को टीकाले भुलेछ जनआस्थाका अरुण बराललाई। कालो सर्टमा सगरमाथाका गोकुल श्रेष्ठ र बिहारी सर्टमा भट्टराईका सहयोगी विश्वदीप पाण्डे


स्वागत्को टीका थापेर मक्ख नीलो सर्टमा रहेका अन्नपूर्ण पोष्टका रेवती सापकोटा रातो सर्टमा जनादेशका मनऋषि धिताल



समानुपातिक सभासद् ज्ञानेन्द्र कुमाल


माओवादीले आक्रमण गरेको साना किसान बैंक रहेको घर



मज्जाले मही खाँदै रिपब्लिका दैनिकका पोष्ट बस्नेत


गाउँमा खाएको मही सम्झेर महीमै झुले कान्तिपुरका गंगा बीसी


गाई पालन हेरेपछि भट्टराईको मनमा के फुरेछ? लेख्दै भट्टराई


च्याङलीमा स्वागत् थाप्दै भट्टराई