एसएसबीद्वारा नेपालीमाथि गोली प्रहार

प्रदीप मेन्याङ्बो, धरान

दर्धैत (यादव) बिहानै भैंसी चराउन खेत तिर पुगिसकेका थिए । मधेसमा बिहान लाग्ने धुस्सेबीच ६ बजेको आसपास समयमा आचानक आफ्नो घर भण्टाबारी तिर चार राउण्ड फाइ

गाउँमा हल्ला खल्ला भएपछि चारमाउ भैंसीलाई खेतैमा छाडेर उनी आत्तिँदै घरतिर दौडिए । घरमा आगोकोधुनी नजिकै आफ्नो २८ वर्षीय छोरा लडिरहेका देखे । बुहारी, नाति नातिनाहरु भने रुँदै चिच्याइरहेका थिए ।

वीपि कोइराला स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठानको आकस्मिक कक्षमा उपचाररत अशोकका बाबुले चिन्ता व्यक्त गर्दै सञ्चारकर्मीलाई उल्टै सोधे, ‘मेरो एकमात्र छोरो बाँच्छ कि बाँच्दैन ? त्यो भारतीय एसएसबीको हामीले के बिगारिदिएका थियौं ? व्यर्थमा गोली नै हाने ।’ उनले नेपाल भित्र प्रवेश गरेर अनाधिकृतरुपमा जथाभावी गोली चलाउनु एसएसबीको चरम ज्यादती भएको गुनासो गरे ।

Bhattarai on a lone journey?

Nabin Bibhas

Former PM and former senior Maoist leader Dr Baburam Bhattarai is all set to form a new political force if one is to go by his recent defection from the UCPN (Maoist) and subsequent visits to districts to interact with people from different sectors and professional background to garner support to launch the new force.

But whether the new force that Bhattarai has been campaigning for since the past few years will come to fruition or merely confine as his much-cherished wish is a question that Nepali pundits have begun probing.

गाउँको झिल्के ठिटो

नवीन विभास 

नन्दकिशोर पुन काठमाडौंमा उपराष्ट्रपति चुनिँदा उनका ८१ वर्षीय बाबु रामसुर रोल्पाको सुदूरगाउँ भन्भनेस्थित मूलघरमा गोरूलाई घाँस हाल्दै थिए। घरको टिभी बिग्रेर उपराष्ट्रपति निर्वाचित छोराको अनुहार देख्न नपाउँदा उनी चुकचुकाउँदै थिए।

गाउँको झिल्के ठिटो

नवीन विभास 

नन्दकिशोर पुन काठमाडौंमा उपराष्ट्रपति चुनिँदा उनका ८१ वर्षीय बाबु रामसुर रोल्पाको सुदूरगाउँ भन्भनेस्थित मूलघरमा गोरूलाई घाँस हाल्दै थिए। घरको टिभी बिग्रेर उपराष्ट्रपति निर्वाचित छोराको अनुहार देख्न नपाउँदा उनी चुकचुकाउँदै थिए।

Thus, Prachanda and Baburam part their ways

maya baiguni nabhai nahuni [love is unappreciative but always necessary]

Maoist cadres say Pushpa Kamal Dahal 'Prachanda' and Baburam Bhattarai need each other. They may not be in good terms, but they cannot part their ways.

For twenty four years, Dahal and Bhattarai were at the helm of the Maoist party, and their personal interests and ambitions clashed so often that the cadres frequently recalled this song.

This will no longer be the case. Three years after the 'breakup' with his hardliner friend Mohan Baidya, Dahal also spilt with his 'wise enemy' Bhattarai. A 'wise enemy' is better than a 'fool friend', Dahal said at the Chunbang meeting in 2003.         

अफलाइनमा कमरेड

ब्यारेकअगाडि सेनाले भेरिलाइट बाल्दा देखेँ, कोहीका हात थिएनन्, कोहीका टाउका । छेउछाउमा फुत्रुकफुत्रुक गरिरहेका थिए ।

भाद्र २०, २०७२- फेसबुक लग इन गरेँ ।

हत्त न पत्त खोजेँ, अनलाइनमा छन् कि भनेर ।

रहेनछन् । अफलाइन म्यासेज आएको छ कि भनेर इनबक्स खोलेँ । थिएन ।
उनको फ्रेन्डलिस्टमा भएजतिलाई मेसेज गरेँ । कतैबाट रिप्लाई आएन । जहाँ भए पनि सन्चै होऊन् भन्ने कामना गरेँ ।

असार

असार १
असारमा किसान खेत जाने विषयमा गैरीगाउँमा भुइँचालो गएको छ । एकै चुलोबाट फाटेका खोपीराम, नोखीराम र गोपीरामबीच चर्केको बहस हात हालाहालसम्म पुगेको छ ।
असारमा जाने ठाउँ खेत होइन भन्दै कोही मुक्खेसित कुम जोड्दै हिँडेका छन् भने कोही असार लागेकै छैन भन्दै तर्कदैछन् । कोही भने असार हो कि सार भन्दै खेत झरिरहेका छन् ।
‘गोपे ! एकबारको चोला हो’, गलबन्दीको फुर्कोले स्वाट्ट सिँगान पुछेर नोखीरामले गोफ्ले टोपी मिलाए । पुरानो डिजाइनको पावरवाला चस्माको धुलो पुछे । बूढो जिउ बिस्तारै मर्काए । थपे, ‘ए गाठ्यौ ! असार जप्दै कपाल फुलाएँ ।’

यति भनेर खेतमा काम गरिरहेका किसानलाई हेरे । अनि लामो सास फेरे । कतैबाट जवाफ नआएपछि भने, ‘मुक्खेको त्यत्रा सिपाही देखिनस् ? एके फोर्टी सेभेन भन्ने पनि छ । बम छ । तोप छ । तँलाई त एकैघान पार्छ ।’
नसुनेजसरी गोपीराम किसानसित खेत खनिरहे । कहिले बायाँ हातले पसिना पुछ्दै त कहिले दायाँ हातले ।
‘तँैले जल्दी खाऊँ जल्दी मरौँको उग्रउग्र ग¥याछस् । खेती अन्दुलनमा छेती पुराइस् । जे भए नि म त जुग खाएको मान्छ हुम् । तँ आलोकाँचो’, यति भनेपछि नोखीरामको बोलीको भोल्युम बढ्यो, ‘चैते मकै फल्दैन, रक्सी नखाई मान्छी ढल्दैन ।’